Column

Column September 2019

Topclubs in Nederland.
++++++++++++++++++
Vanuit de traditie zijn er in Nederland eigenlijk drie topclubs . Deze betaald voetbal organisaties, afgekort BVO’s, bepalen al tientallen jaren het beeld van het Nederlandse voetbal. Om de beurt worden ze kampioen . De een wat vaker dan de ander. Voor de aanvang van deze net gestarte competitie troffen de drie trainer-coaches elkaar in een wellness centrum voor een gezellig onderonsje, te badderen in een jacuzzi en bitterballen te happen en met elkaar ideeën uit te wisselden, behandelen en te bespreken over hun passie : voetbal. De drie professionals Eric ten Hak, Max van Dommel en Jacob Stal gaven te kennen open en eerlijk te zullen communiceren onder het genot van een paar heerlijke cappuccino’s en espresso’s. Ten Hak:” Het willen weten hoe de mens in en achter de voetballer elkaar zit is belangrijk. Bij iedereen kies ik een andere benaderingswijze”. Van Dommel:” Ik wil altijd winnen ten koste van heel veel. Soms op de grens en soms erover, maar dan niet zover dat je van het veld wordt gestuurd. Mooi toch als 53.000 man je uitfluit. Dat betekent dat ze niet blij zijn dat je op het veld staat.” Stal :” Ik ben gretig en wil het maximale uit mijn team halen. We moeten, als team, een modus vinden zodat we goed gaan presteren met de ploeg en dan gaan we tijdens het seizoen kijken waar we uit kunnen komen. Je kunt stappen maken door zelf creatief te zijn binnen je selectie en bij het binnenhalen van jongens. En ook in je manier van spelen. Al met al moet je zorgen dat je toch het verschil kunt maken.”

Van Dommel:” Ik kies nou eenmaal in een wedstrijd voor anderen , omdat ik dacht dat ik met hen de meeste kans zou hebben om te winnen. De teleurstelling na een nederlaag is hartstikke groot, dat is niet meer dan normaal. Maar we moeten doorgaan. Datzelfde geldt na een overwinning. Je kan niet te lang blijven hangen.” Ten Hak:” Als je zonder hart speelt kun je geen wedstrijden winnen. Een eerdere wedstrijd begon ik met vier andere spelers. In de komende belangrijke wedstrijd begin ik sowieso met de sterkste elf . Het is een koe in de kont kijken, oftewel niet achteraf gaan lopen zaniken. Natuurlijk baal ik als een stekker wanneer we niet gewonnen hebben, maar het lukt weleens gewoon niet.” Stal:” De situatie van Feyenoord is dat het net zo’n grote club is als Ajax en PSV en misschien nog wel groter. De ambities zijn hier ook enorm. Dat strookt met mijn eerzucht en waar ik naartoe wil. Feyenoord wil prijzen winnen, dat wil ik ook. Ik ben er een voorstander van dat we moeten roepen dat Feyenoord een topclub is en dat we het maximale eruit moeten halen.

Ten Hak :” Geen enkele ploeg volgt continu een stijgende lijn. We hebben de problemen in het begin van het serizoen over onszelf afgeroepen. We waren gewoon niet honderd procent. De ene keer verdedigen we niet goed en regelmatig was de opbouw niet in orde. We zijn af en toe door de ondergrens gezakt. De beslotenheid van de kleedkamer, die is heilig. Daar wordt aan getornd vanuit de media, dat iedereen maar binnen moet kunnen kijken. Maar het is de enige plek waar wij, de spelers en de staf, veilig zijn. Ik ben leider van het proces, dat moet ik bewaken. Dan heet je al snel een controll freak. Je moet ook de gave hebben om dingen los te laten, maar je moet je aanpak wel volgen.” Stal:” Ik ben geen vader die zijn kinderen pusht of heel druk doet langs het veld wanneer ik naar mijn jongens ga kijken. Ik had van mezelf een continue bewijsdrang als speler.” Van Dommel:” “Als je wint heb je twee dagen rust. Als je verliest heb je twee dagen gezeik aan je hoofd, voornamelijk vanuit de buitenwereld. Dat is niet erg, dat hoort erbij. Als je garantie wil hebben, moet je een wasmachine kopen.”

Al deze uitspraken gelezen hebbende van onze Nederlandse toptrainers bij de topclubs, en werkelijk uitgebreid gezocht te hebben op internet naar hun uitlatingen, kun je wel een conclusie trekken. Namelijk dat al deze trainers ego hebben, dat zij naar de mensen kijken waarmee zij werken, dat er weinig humor te bespeuren valt, dat zij het achterste van hun tong niet laten zien. Maar het allerbelangrijkste is toch wel dat zij het beperkt hebben over hoe hun team voetbalt, waar ze op trainen en welk voetbalprincipe ze hanteren. Of zijn het de journalisten die de verkeerde vragen stellen?.

Langs de kalklijn.
+++++++++++++