Column
Column Mei 2025
Op bezoek bij de buren in Lieshout.
++++++++++++++++++++++++++
Begin april scheen de zon uitbundig, overigens al weken lang, en de luchtgesteldheid voelde ondanks de overvloedige straling van het hemellichaam koel aan. Maar goed dat ik toch een lentejasje met voering had aangetrokken. Mijn route naar ELI legde ik op de fiets af langs het Wilhelminakanaal richting de Bavaria brouwerij. Via de buitenkant van dorp Lieshout arriveerde ik op sportpark de Herendijk. ELI was vandaag de gastheer voor een ASV team uit Aarle-Rixtel. Aangezien ik benieuwd was waar de naam ELI vandaan kwam bestudeerde ik tevoren de geschiedenis van deze voetbalclub. Op 29 juni 1929 werd waarschijnlijk de Rooms Katholieke Voetbalvereniging Lieshout, kortweg R.K.V.V. Lieshout opgericht. In het seizoen 1933-1934 kwam dit clubje uit in de I.V.C.B. oftewel de Interdiocesane Voetbal Competitie Bond. Het daaropvolgende seizoen ontstond de naam ELI dan wel Eerste Lieshoutse I.V.C.B.-ers. Dus de I is afkomstig van Interdiocesane. De rest zijn ze in Lieshout voor het gemak vergeten. Interdiocesane staat voor: tussen bisdommen onderling, wat voor de jeugd van tegenwoordig geen betekenis heeft, want ze weten amper wat een bisdom is.
Om even voor half een betraden de blauwwitten en de roodwitten het uitgedroogde voetbalveld, weinig regen de afgelopen weken. De supporters stonden of zaten verspreid langs de kant van het veld. Geen ultra’s met bivakmutsen, hoodies, clubkostuums, vuurwerk, rare uitingen of spreekkoren. In de plaats daarvan onder andere een blonde dolly, weliswaar met een hoofd bedekt door een witgrijze haardos, maar dan nog. De toeschouwers uit de buurdorpen maakten uiteraard wel hun voorkeur kenbaar, maar zonder elkaar te krenken. De omstanders uit Lieshout wisten overigens op te merken dat de scheidsrechter van dienst wel de meest eerlijke was die hier in het weekend op de velden floot. Nog eerder fluiten tegen de thuisclub dan in het voordeel van ELI. Dat bleek na ongeveer twintig minuten. De speler van de thuisploeg gaf een slinks balletje dwars door de achterste linie van ASV. En ineens stond de spits vrij voor de keeper, die hij simpel verschalkte, 1-0. Veronderstelden de toeschouwers vertoevend bij de middenlijn. De fluitist besloot het doelpunt goed te keuren aangezien hij ongeveer gelijk met de laatste lijn van de verdediging van de verdedigende partij stond op het moment dat het slimme balletje werd gespeeld. De grensrechter van ASV stond met zijn vlag in de lucht te zwaaien aangezien hij buitenspel had geconstateerd zoals de verdedigers van ASV eveneens verklaarden. De sportieve scheids besloot om de mening van de grensrechter aan te horen. Waarschijnlijk oordeelde deze referee dat zijn eigen waarneming correct was. De blonde dolly, die witgrijs was, ,meende vanaf de middenlijn geen standpunt in te kunnen nemen. Dus bleef ondanks de niet overtuigende commotie van de rood-witten het doelpunt staan. En vanaf dat moment liepen de jongens uit Ale eigenlijk de rest van de rustig voortkabbelende wedstrijd achter de feiten aan.
In de rust nog even kijken en het toilet bezoeken in de van de zomer geopende grote nieuwe kantine van de thuisclub. Een aantal jongelui die hun wedstrijd al achter de rug hadden nuttigden gezellig de bavariaatjes aan een hoge tafel gezeten op hun barkrukken in de grote zaal. In het speeltuintje voor de kantine dartelden de ukkies van de spelende voetballers in de kinderspeelplaats begeleid door wat opa’s en oma’s. De hummeltjes waren zo thuis op voetbalvelden dat de grootouders op hun gemak naar de tweede helft konden kijken en nog wat kleppen met andere bekenden, die op deze zonnige dag het sportveld bezochten. Een kans kreeg de uitspelende club nog. Helaas stierf deze mogelijkheid in schoonheid. Aan de andere kant zat voor de thuisploeg alles mee en zodoende trok het doelnet nog 2 keer strak. Einduitslag 3-0 voor ELI, jammer maar helaas. Dan maar genieten van de mooie witte bloemetjes op het dorre veld en even verderop zag je prachtige lentebloesem overal rond het sportpark, vooral genieten dus. De kleinkinderen vermaakten zich prima en volgende week is er weer een wedstrijd.
Langs de kalklijn.
+++++++++++++
